| |
สุปราณี แตงวงษ์
มนต์ทิพา เทพเทียมทัศน์
Abstract
Objective: aimed at comparison the lifestyles between metabolic syndrome groups and non-metabolic syndrome groups.
Material and Methods: This analytical study with control group (Population-based case control study). The population were assessed for the risk of chronic non-communicable diseases. Samples are those who had a body mass index over normal. A total of 160 people were divided into 80 study group of metabolic syndrome and 80 comparative group of non- metabolic syndrome. Data were collected between July and October 2018.The tools used in the research consisted of 1) personal data record form and 2) lifestyle questionnaire.The lifestyle questionnaire was developed from the relevant literature review Including adaptations from the NCD Clinical Behavioral Adjustment Guide 2015, for chronic non-communicable diseases, Bureau of Non-communicable Diseases, a Department of Disease Control, Ministry of Public Health.The lifestyle questionnaire has a content validity index (CVI) of at 0.82 and Cronbach’s alpha coefficient = 0.79.
Measurement and result: The results showed that both metabolic syndrome and non-metabolic syndrome groups were mostly female. Most of them in a metabolic syndrome group were obesity which accounted for 73.75 percent, while the sample group without metabolic syndrome had obesity at only 36.25 percent. The hypothesis test found that the food consumption lifestyle and the exertion of movement and exercise between two groups were statistically significant differences (p-value<0.05. Other lifestyles included mental health, drinking alcohol, and smoking showed no differences.
Conclusion: The researcher suggested that there should be the plan to prevent the occurrence of metabolic syndrome of people in Khok Phra Chedi Health Promoting Hospital.Nakhon Chai Si District by focusing on food that promotes good health and body movement or exercise. In addition, there should be a development of a model for the treatment of metabolic syndrome in this community to prevent diabetes, high blood pressure and cardiovascular disease in the future by adjusting the lifestyle to have better health behaviors especially the eating and body movement or exercise.
Keywords: Metabolic syndrome, Lifestyle, Obesity
|
|
| |
References
เอกสารอ้างอิง
1. World health Organization. Noncommunicable diseases. [Internet]. 2017[cited 2017 April 14] Available from http://www.who.int/mediacentre/ factsheets/fs355/en/.
2. ธนพันธ์ สุขสะอาด และคณะ. รายงาน
สถานการณ์โรค NCDs ฉบับที่ 2 Kick off to the
goals/ สำนักงานพัฒนานโยบายสุขภาพระหว่าง
ประเทศ นนทบุรี; 2559.
3. ศรีเพ็ญ สวัสดิมงคล. รายงานประจำปี 2558.
สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวง
สาธารณสุข: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การ
สงเคราะห์ทหารผ่านศึกในพระบรมราชูปถัมภ์;
2559.
4. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและ
สังคมแห่งชาติ. รายงานภาวะสังคมไทยไตรมาสสี่
และภาพรวมปี 2558. [อินเทอร์เน็ต]. 2559
[เข้าถึงเมื่อ 10 มีนาคม 2560]. เข้าถึงได้จาก
http://social. nesdb.go.th/.
5. สายศิริ ด่านวัฒนะ. รายงานการประชุม
โครงการประชุมวิชาการบริการปฐมภูมิ เรื่องการ
จัดการเบาหวานแบบบูรณาการ.[อินเทอร์เน็ต]. 2552
[เข้าถึงเมื่อ 1 พฤษภาคม 2560]. เข้าถึงได้จาก
http://kb. hsri.or.th/.
6. ชัยชาญ ดีโรจนวงศ์. (2549). Metabolic
Syndrome (โรคอ้วนลงพุง). สารราชวิทยาลัยอายุร-
แพทย์, 23(1), 5-17. [อินเทอร์เน็ต]. 2549. [เข้าถึงเมื่อ
10 มีนาคม 2560]. เข้าถึงได้จาก
https://doc-0o-2kapps-viewer.googleusercontent. com.
7. วิชัย เอกพลากร. รายงานการสำรวจสุขภาพ
ประชาชนไทยโดยการตรวจร่างกาย ครั้งที่ 5
พ.ศ. 2557. นนทบุรี: สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.
[อินเทอร์เน็ต]. 2557. [เข้าถึงเมื่อ 1 มีนาคม 2560].
เข้าถึงได้จาก https://www.hsri.com/.
8. กลุ่มพัฒนาวิชาการและเครือข่ายลดโรคไม่ติดต่อ
ในวิถีชีวิต. KMNCD สำนักโรคไม่ติดต่อ
กรมควบคุมโรค 2555; 4(3): 14-15.
9. สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ.
สุขภาพคนไทย 2558: 11 ตัวชี้วัด โรคอ้วน.
[อินเทอร์เน็ต]. 2558 [เข้าถึงเมื่อ 23 มีนาคม 2560].
เข้าถึงได้จาก http://suchons.wordpress.com/
10. สมเกียรติ วัฒนศิริชัยกุล. วิกฤติ NCDs
ภาระโรควาระชาติ 2557; 3(1): 2-6.
11. มธุรส บุญแสน และคณะ. ปัจจัยทำนาย
พฤติกรรมสุขภาพด้านการบริโภคอาหารและการออก
กำลังกายของกำลังพลที่มีภาวะอ้วนลงพุง
ค่ายนวมินทราชินี จังหวัดชลบุรี. วารสารพยาบาล
ทหารบก 2557; 15(2): 312-319.
12. สำนักงานคณะกรรมการสุขภาพแห่งชาติ.
สุขภาพคนไทย 2558: 11 ตัวชี้วัดโรคอ้วน.
[อินเทอร์เน็ต]. 2558. [เข้าถึงเมื่อ 23 มีนาคม 2560]
เข้าถึงได้จาก http://suchons.wordpress.com/
13. ไพบูลย์ พิทยาเธียรอนันต์ และคณะ.
ผลกระทบต่อค่าใช้จ่ายด้านสุขภาพจากภาวะ
น้ำหนักเกินและโรคอ้วนในประเทศไทย.
สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข. [อินเทอร์เน็ต].
2554. [เข้าถึงเมื่อ 11 มีนาคม 2560] เข้าถึงได้จาก
http://kb.hsri.or.th/dspace/handle/11228/3374?locale-attribute=th
14. ศิริวรรณ พิทยรังสฤษฏ์. รายงานสถานการณ์
โรค NCDs ฉบับที่ 2. สำนักงานพัฒนานโยบาย
สุขภาพระหว่างประเทศ กระทรวงสาธารณสุข;
2559.
15. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัย
มหิดล. ตายดี : วิถีที่เลือกได้. รายงาน
สุขภาพ คนไทย 2559, [อินเทอร์เน็ต]. 2559.
[เข้าถึงเมื่อ 15 พฤษภาคม 2560] เข้าถึงได้จาก
http://www.hiso.or.th/hiso5/ report/
report2016T.php.
16.Verma, P., Srivastava, R.K. and Jain, D. Association of Lifestyle Risk Factors with Metabolic Syndrome Components: A Cross-sectional Study in Eastern India. International Journal of Preventive Medicine 2018; 9(6): 1-8 [Internet]. 2018. [cited 2019 April 23] Available from DOI: 10.4103/ijpvm.IJPVM_236_17.
17. Al-Qawasmeh, R.H. and Tayyem, R.F. (2018).
Dietary and Lifestyle Risk Factors and Metabolic
Syndrome: Literature Review. Food and nutrition
Journal 2018; 6(3): 594-608. [Internet]. 2018.
[cited 2019 April 23] Available from Doi:
doi.org/10.12944/CRNFSJ.6.3.03.
18. อมรา ทองหงส์ และคณะ. รายงานการเฝ้าระวัง
โรคไม่ติดต่อเรื้อรัง พ.ศ. 2555. สำนักระบาดวิทยา
กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข; 2556.
19. กระทรวงสาธารณสุข. แผนการตรวจ
ราชการกระทรวงสาธารณสุข ประจำปีงบประมาณ
พ.ศ. 2560; 2560.
20.ชลทิศ อุไรฤกษ์กุล. คู่มือโปรแกรมการ
ควบคุมน้ำหนักตัว. [อินเทอร์เน็ต]. 2552. [เข้าถึง
เมื่อ 10 มีนาคม 2560] เข้าถึงได้จาก
www.hpc.go.th/director/data/ncd/ManualForWtCo
ntrolProgram.pdf
21. แหลมทอง แก้วตระกูลพงษ์. อัตราความชุกของ
ภาวะเมตาบอลิกซินโดรม: ข้อมูลประชาชน
ที่มารับการตรวจสุขภาพประจำปี ที่โรงพยาบาลศรี
เชียงใหม่ จังหวัดหนองคาย. วารสารวิจัยสาธารณสุข-
ศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น 2551; 1(2): 1-10.
22.นิติกร ภู่สุวรรณ. ปัจจัยทางวิถีชีวิตที่มี
ผลต่อโรคอ้วนลงพุงในประชาชนอําเภอบ้านแพ้ว
จังหวัด สมุทรสาคร. เอกสารประกอบ 20th National
Grad Research Conference, [อินเทอร์เน็ต]. 2554.
[เข้าถึงเมื่อ 10 มีนาคม 2560] เข้าถึงได้จาก
http://www.grad.mahidol.ac.th/grad/conference/
23. บุปผาชาติ ทีงาม เยาวภา ติอัชสุวรรณ และ
ช่อทิพย์ บรมธนรัตน์. ปัจจัยที่มีผลต่อการ
ปฏิบัติในการป้องกันโรคเบาหวานและโรคความ
ดันโลหิตสูงของประชากรกลุ่มเสี่ยง ในเขตพื้นที่
รับผิดชอบ ของสถานีอนามัยบ้านโพนม่วง อำเภอ
ชุมพลบุรี จังหวัดสุรินทร์. วารสารวิจัยและพัฒนา
ระบบสุขภาพ 2555; 5(3): 127-134.
24. ชยาภัสร์ รัตนหิรัญศักดิ์ น้ำอ้อย ภักดีวงศ์ และ
วารินทร์ บินโฮเซ็น. ความสัมพันธ์ระหว่าง
พฤติกรรมสุขภาพกับการเกิดเมตาบอลิกซินโดรม
ของพนักงานโรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง. วารสาร
สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทยใน
พระราชูปถัมภ์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ
สยามบรมราชกุมาร 2558; 4(2): 64-74.
25. Faul, F., et al. G*Power 3: A flexible
statistical power analysis program for the social,
behavioral, and biomedical sciences. Behavior
Research Methods. 39, 175-191. [Internet]. 2007.
[cited 2017 April 10] Available from
http://www.gpower.hhu.de/.
26. อรุณ จิรวัฒน์กุล. การปรับขนาดของ
กลุ่มตัวอย่างเพิ่มสำหรับผู้ไม่ตอบแบบสำรวจ.
วารสารวิชาการสาธารณสุข 2553; 19(5), (กันยายน-
ตุลาคม): 675-676.
27. กองออกกำลังกายเพื่อสุขภาพ. สถานการณ์
การมีกิจกรรมทางกาย/ออกกำลังกายของคนไทย.
[อินเทอร์เน็ต]. 2555. [เข้าถึงเมื่อ 6 เมษายน 2560]
เข้าถึงได้จาก https://sites.google.com/
28. จุรีพร คงประเสริฐ และธิดารัตน์ อภิญญา.
คู่มือปรับเปลี่ยนพฤติกรรมในคลินิก NCD
คุณภาพ. นนทบุรี: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์
การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด. [อินเทอร์เน็ต].
2558. [เข้าถึงเมื่อ 20 เมษายน 2560] เข้าถึงได้จาก
http://thaincd.com/
29. เสาวลักษณ์ ลักษมีจรัลกุล ปางก์เพ็ญ เหลือง
เอกทิน และศิริลักษณ์ วงษ์วิจิตสุข. การประเมิน
โครงการรณรงค์เลิกบุหรี่ของบุคคลากร
มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
วารสารวิชาการ สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชน
แห่งประเทศไทย (วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี)
2558; 4(1): 46-57.
30. มยุรี หอมสนิท. รู้ได้อย่างไรว่า...อ้วน
ลงพุง. [อินเทอร์เน็ต]. 2559. [เข้าถึงเมื่อ 5 เมษายน
2560] เข้าถึงได้จาก http://www.thaihealth.or.th/
31. ณิชารีย์ ใจคําวัง. พฤติกรรมเสี่ยงของ
กลุ่มเสี่ยงโรคเบาหวานและโรคความดันโลหิตสูง:
กรณีศึกษาโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตําบลบ้าน
ปากคะยาง จังหวัดสุโขทัย. วารสารการพัฒนา ชุมชน
และคุณภาพชีวิต 2558; 3(2): 173-184.
32. Sekgala, M.D. et al. The risk of metabolic syndrome as a result of lifestyle among Ellisras rural young adults. Journal of Human Hypertension 2018; 32: 572–584. [Internet]. 2018. [cited 2019 April 23] Available from https://doi.org/10.1038/s41371-018-0076-8.
33. ปฏิพันธ์ เสริมศักดิ์. ความชุกและปัจจัย
เสี่ยงภาวะเมตาบอลิกซินโดรมของพนักงาน
โรงงาน ที่เข้ากะในโรงงานผลิตชิ้นส่วนอิเลคทรอนิก
ในจังหวัดนครราชสีมา. วารสารพยาบาลกระทรวง
สาธารณสุข 2558; 25(2): 157-165.
34. Perez-Martinez, P. et al. Lifestyle recommendations for the prevention and management of metabolic syndrome: an international panel recommendation. Nutrition Review 2017; 75(5): 307-326.[Internet] 2017. [cited 2019 April 23] Available from doi: 10.1093/nutrit/nux014.
35. Garralda-Del-Villar, M. et al. Healthy Lifestyle and Incidence of Metabolic Syndrome in the SUN Cohort. Nutrients 2019; 11: 65; [Internet]. 2019. [cited 2019 April 23] Available from www.mdpi.com/journal/nutrients,
doi:10.3390/nu11010065.
36. Bhanushali, C., Kumar, K., Wutoh, A.K.,
Karavatas, S., Habib, M.J. Daniel, M. and Lee, E.
Association between Lifestyle Factors
and Metabolic Syndrome among African Americans
in the United States. Journal of Nutrition and
Metabolism 2013. [Internet]. 2013 [cited 2019
April 23] Available from http://dx.doi.
org/10.1155/2013/516475. |
|
/image/PDF 3.png)
/image/13.png)
/image/15.png)
/วารสาร ปีที่ 16 ฉ.2/สารบัญ ปีที่ 16 ฉ.2.jpg)